Auteur: Anita Geerdink

Gunnar op bezoek

Gunnar met zijn baasjes op bezoek, heerlijk om hem ( en zijn baasjes) weer te zien! Volgende maand wordt hij 4 jaar…….mooi uitgegroeid tot een prachtige reu met een fijn karakter!

van links naar rechts Lola, Yenta en Yuna. Zittend Gunnar en naast Gunnar ligt Breeze nog

Een gezellige logeerpartij

Wat hebben we genoten…..heerlijk een paar dagen bij Joey, Wouter en Boaz geweest. We hebben gewandeld, gezwommen, gespeeld, heerlijk gegeten en genoten van de prachtige plek waar Joey en Wouter wonen!

Hieronder wat foto’s van deze super gezellige logeerpartij.

Mini en Joey van voor naar achter Bayka, Lola en Yunah Mini en Boaz van links naar rechts: Bayka, Yunah, Lola en Mini. Boaz staat erachter. en Whitney ook erbij Lola en Boaz Lola en Yunah van links naar rechts Whitney, Lola, Yunah, Thijs en Bayka Boaz en Mini Mini

Afscheid Aymee

Pachakisha Aymee Voule’s Girl 27-02-2010 *08-09-2018
Onze bijzondere, lieve, eigenwijze, gek op aandacht Aymee is niet meer. Na een heftige week van ups en downs was zaterdag het moment dat het echt niet meer ging. Aymee was ons allereerste pupje wat bij ons thuis geboren is…het roze bandje….Aymee was Aymee……gek op aandacht en ze zorgde er altijd wel voor dat ze die aandacht ook kreeg…..ze had zo’n indringingsvermogen dat je haar niet kon negeren! Bezoek palmde ze meteen in en iedereen was gek op haar….als ik haar op een Jonge Honden Dag kwijt was dan hoefde ik maar langs de ringen te kijken want dan zat ze ergens waar ze geaaid werd……we zeiden vaak dat als hondenragdolls zouden bestaan dat zij dan zeker er 1 zou zijn!!…..4 weken geleden is ze nog geopereerd aan de kruisband, ze herstelde super goed en ze had er weer heel wat fans bij gekregen tijdens haar bezoeken bij de fysiotherapeut……afgelopen maandag kreeg ze hoge koorts, een oorzaak kon de dierenarts niet vinden dus een breed spectrum antibiotica gekregen…..ze knapte niet echt op en woensdag ontdekte ik de oorzaak…een inwendig abces wat gesprongen was…..we hebben van alles gedaan om aantasting van verder weefsel tegen te gaan maar helaas….onvoorstelbaar hoe snel zo’n proces kan gaan….vanmorgen was het moment dat ze pijn aan gaf als we haar wouden verleggen en na onderzoek bij de dierenarts bleek dat het weefsel onderhuids zover aan was getast dat het herstel( als het al zou herstellen) zo’n lange en pijnlijke weg zou worden dat we besloten hebben om haar dat niet meer aan te doen! Dag lieve Aymee……voor altijd in ons hart!!!!